روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۷۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْكُسُوفِ وَ الزَّلَازِلِ وَ الرِّيَاحِ وَ الظُّلَمِ وَ عِلَّتِهَا

و روي عمر بن اذينه :

أَنَّ اَلْقُنُوتَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ قَبْلَ اَلرُّكُوعِ ثُمَّ فِي اَلرَّابِعَةِ ثُمَّ فِي اَلسَّادِسَةِ ثُمَّ فِي اَلثَّامِنَةِ ثُمَّ فِي اَلْعَاشِرَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۹

عمر بن اذينه روايت كرده است: قنوت (در نماز آيات) در ركعت دوم پيش از ركوع و بعد از ركوعهاى چهارم و ششم و هشتم و دهم است. و اگر قنوت را جز در پنجم و دهم نخوانى نيز جايز است بسبب اينكه در اين خصوص حديث وارد شده (و علما بدان عمل كرده‏اند) و شخص چون از نماز كسوف فارغ شود ولى گرفتگى باز نشده باشد، نماز را اعاده مى‏كند، و اگر بخواهد مى‏نشيند و تمجيد خداوند عزّ و جلّ مى‏كند تا انجلاء صورت پذيرد.و جايز نيست در وقت فريضه آن نماز را بخواند تا وقتى فريضه حاضره را بجا آورد.