روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و سال الفضيل بن يسار ابا عبد الله ع :

عَنْ رَجُلٍ صَلَّى مَعَ إِمَامٍ يَأْتَمُّ بِهِ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ اَلسُّجُودِ قَبْلَ أَنْ يَرْفَعَ اَلْإِمَامُ رَأْسَهُ مِنَ اَلسُّجُودِ قَالَ فَلْيَسْجُدْ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۹

فضيل بن يسار از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: هر گاه شخصى با امامى كه مى‏توان به او اقتدا كرد (يعنى شيعه و عادل و واجد شرايط) نماز كند، آنگاه قبل از اينكه امام سر از سجده بردارد، او سر خود را از سجده بلند كند تكليفش چيست؟ آن حضرت فرمود: بايد به سجده رود (و با امام سجده را بجاى آورده و سر بردارد).