ذِمّة

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• ذمم‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

(به كسر اول) عهد و پيمان [توبه :10-8]، يعنى درباره هيچ مؤمن قرابت و پيمانى را رعايت نمى‏كنند. در اقراب گويد «اَلذِّمَّةُ: اَلْعَهْدُ وَ الْاَمانُ وَ الضِّمانُ». ذمى از فرق يهود و نصارى آن كس را گويند كه در پناه اسلام است و با مسلمانان پيمان و عهد بسته است. در نهج البلاغه نامه 53 كه عهد مالك اشتر است آمده «وَ مِنها اَهْلَ الْجِزْيَةِ وَ الْخَرجِ مِنْ اَهْلِ الذِّمَّةِ وَ مُسْلِمَةِالنَّاس» اين كلمه فقط دو بار در قرآن آمده كه نقل شد.

کلمات نزدیک مکانی

وَ لا إِلاّ يُرْضُونَکُم بِأَفْوَاهِهِم أُولٰئِک هُم تَأْبَى الْمُعْتَدُون فِيکُم مُؤْمِن فَإِن فِي تَابُوا قُلُوبُهُم يَرْقُبُوا يَرْقُبُون عَلَيْکُم أَکْثَرُهُم يَعْمَلُون أَقَامُوا يَظْهَرُوا فَاسِقُون إِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...