دِفْء
«دِفْء» به معناى هر گونه پوشش است، (با استفاده از پشم و پوست) مانند: لباس، لحاف، کفش، کلاه، خیمه.
ریشه کلمه
- دف‌ء (۱ بار)
قاموس قرآن
نتاج. بعضى آن را حرارت يا آنچه وسيله حرارت و گرمى است مانند لباس معنى كردهاند . راغب گويد: آن خلاف سردى است و به وسيله گرما نيز گفته مىشود. طبرسى فرموده: دف‌ء آن است كه به وسيله آن گرم شوى. وصف آن دفىء است. [نحل:5] يعنى شتر و گاو و گوسفندان را آفريد: براى شما در آنها نتايج و يا وسيله گرمى) و ساير منافع است و از آنهامى خوريد. در صحاح مىگويد: دف‌ء بچّه زادن شتر و شير و ساير منافع آن است در نهايه نيز چنين گفته است در قاموس آن را يكى از معانى دف‌ء شمرده است: به نظر مىآيدكه مراد از دف‌ء در آيه شريفه فقط نتايج و بچه دادن انعام ثلثه است. زيرا اگر دفءرا حرارت و يا وسيله حرارت بدانيم، لباس تهيه شده از آنها فقط وسيله گرمى و حرارت خواهد بود حال آنكه قرآن فرموده [نحل:81] در اينجا از لباسيكه و سيله خنكى است و از حرارت مانع است، سخن رفته [نحل:80 ] در اينجا نيز از پشم و كرك و موى حيوانات سخن رفته على هذا بهتر است دف‌ء را در آيه به معنى نتايج بگيريم. اين كلمه در كلام اللّه فقط يكبار آمده است.
