حَفَفْنَاهُمَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْ‏ءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شى‏ء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شى‏ء را احاطه كرده‏اند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مى‏كند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كرده‏اند مى‏بينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مى‏شود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مى‏دوزد و منتظر دستور مى‏مانند و در آن حال تسبيح مى‏گويند. رجوع شود به «عرش» .


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...