حَدَب

آیات شامل این کلمه

«حَدَب» (بر وزن ادب) به معناى بلندى هایى است که میان پستى ها قرار گرفته و گاهى به برآمدگى پشت انسان نیز حدب گفته مى شود.

ریشه کلمه

• حدب‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

تپّه و محل مرتفع. در صحاح گويد [انبیاء:96] تا چون يأجوج و مأجوج گشوده شوند و آنها از هر ارتفاعى شتابان آيند به «مأجوج»مراجعه شود. حدب الظهر بر آمدگى پشت آدمى است راغب گويد: جايز است كه حدب به معنى تپّه از آن مأخوذ باشد .

کلمات نزدیک مکانی

وَ يَنْسِلُون کُل مِن اقْتَرَب الْوَعْد هُم الْحَق فَإِذَا مَأْجُوج هِي شَاخِصَة يَأْجُوج فُتِحَت إِذَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...