تُوَقّرُوه
از الکتاب
«تُوَقِّرُوهُ» از مادّه «توقیر» از ریشه «وقر» به معناى سنگینى است; بنابراین «توقیر» در اینجا به معناى تعظیم و بزرگداشت است. مطابق این تفسیر ضمیرى که در «تُوَقِّرُوهُ» آمده، به شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) باز مى گردد، و هدف از آن دفاع از او در مقابل دشمن و تعظیم و بزرگداشت او است (این تفسیر را «شیخ طوسى» در «تبیان» و «طبرسى» در «مجمع البیان» و بعضى دیگر برگزیده اند). اما جمعى از مفسران معتقدند که تمام ضمیرهاى آیه به خداوند باز مى گردد، و منظور از «توقیر» در اینجا، یارى دین خدا، و بزرگداشت او و آئین او است، دلیل آنها در انتخاب این تفسیر، هماهنگ شدن تمام ضمیرهاى موجود در آیه است. ولى تفسیر اول مناسب تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ تُعَزّرُوه تُسَبّحُوه بُکْرَة رَسُولِه أَصِيلا إِن الّذِين بِاللّه يُبَايِعُونَک نَذِيرا لِتُؤْمِنُوا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
