تَنْقِمُون
از الکتاب
ریشه کلمه
- نقم (۱۷ بار)
قاموس قرآن
نقم به معنى انكار شىء است طبرسى فرمايد: «نَقَمَ الاَمرَ نَقْماً» يعنى آن را انكار كرد، عقوبت را نقمه گويند زيرا كه آن در مقابل شىء انكار شده واجب است. راغب مىگويد: «نَقِمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را انكار كردم خواه با زبان و خواه با عقوبت در صحاح و قاموس اكراه و در مصباح اشدّالكراهة نيز گفته است كه از افراد انكار مىباشد. [بروج:8]. يعنى: مكروه نداشتند از آنها مگر ايمان آوردنشانرا به خداى عزيز و پسنديده. [مائده:59]. بگو اى اهل كتاب آيا از ما جز ايمانمان بخدا را مكروه مىداريد؟!. * [آل عمران:4]. خدا توانا و صاحب انتقام است يعنى كار بد را با عقوبت انكار مىكند چنانكه راغب گفته [زخرف:55]. چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد.
کلمات نزدیک مکانی
هَل مِنّا الْکِتَاب إِلاّ أَهْل أَن يَا آمَنّا قُل بِاللّه يَعْقِلُون وَ لا قَوْم مَا أُنْزِل إِلَيْنَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
