تَزْدَرِي
از الکتاب
ریشه کلمه
- زرى (۱ بار)
قاموس قرآن
عيب گرفتن. حقير شمردن در اقرب آمده «زرى عمله عليه: عابه عليه و عاتبه» اسم فاعل آن زار است [هود:31]. ازدراء يعنى احتقار يعنى درباره آنان كه چشم شما خوارشان مىبيند نمىگويم: خدا هرگز خيرى به آنها نخواهد داد در نهج البلاغه خطبه 174 درباره نفس مؤمن فرموده «وَلا يزالُ زارِياً عَلَيها» مؤمن پيوسته نفس خود را حقير شمرده و آن را عتاب مىكند. اين كلمه تنها يكبار در قرآن يافته است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...