تَبْذِيرا
از الکتاب
«تَبْذِیر» در اصل از مادّه «بذر» به معناى پاشیدن دانه مى آید، منتها این کلمه، مخصوص مواردى است که، انسان اموال خود را به صورت غیر منطقى و فساد، مصرف مى کند، و معادل آن در فارسى امروز، «ریخت و پاش» است. و به تعبیر دیگر، «تبذیر» آن است که مال در غیر موردش مصرف شود، هر چند کم باشد، و اگر در موردش صرف شود، تبذیر نیست، هر چند زیاد باشد.
ریشه کلمه
- بذر (۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِن الْمُبَذّرِين تُبَذّر کَانُوا لا إِخْوَان الشّيَاطِين السّبِيل ابْن کَان الْمِسْکِين الشّيْطَان حَقّه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
