بَحِيرَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«بَحیره» به حیوانى مى گفتند که پنج بار زاییده بود و پنجمین آنها ماده ـ و به روایتى نر ـ بود; گوش چنین حیوانى را شکاف وسیعى مى دادند، و آن را به حال خود آزاد مى گذاشتند و از کشتن آن صرف نظر مى کردند. «بحیره» از مادّه «بحر» به معناى وسعت و گسترش است، و این که عرب دریا را بحر مى گوید، به خاطر وسعت آن است. و این که «بحیره» را به این نام مى نامیدند به خاطر شکاف وسیعى بود که در گوش آن ایجاد مى کردند.

ریشه کلمه


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...