الْوَسِيلَة
«وَسِیلَة» در اصل به معناى تقرّب جستن و یا چیزى که باعث تقرّب به دیگرى از روى علاقه و رغبت مى شود، مى باشد.
بنابراین، وسیله در آیه فوق معناى بسیار وسیعى دارد و هر کار و هر چیزى را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار مى شود، شامل مى گردد که مهم ترین آنها، ایمان به خدا و پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت خانه خدا و همچنین صله رحم و انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق هاى پنهانى و آشکار ـ و همچنین هر کار نیک و خیر مى باشد.
ریشه کلمه
- وسل (۲ بار)
قاموس قرآن
[مائده:35]. وسيله به معنى تقرب و نزديكى است «وَسَلَ اِلَيْهِ: تَقَرَّبَ» راغب آن را توصل از روى رغبت گفته است. وسيله هم مصدر آمده و هم اسم يعنى آنچه با آن تقرب حاصل شود. ظاهراً در آيه به معناى مصدرى است يعنى اى اهل ايمان از خدا بترسيد و به وى تقرب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرب باشد ذيل آيه «وَ جاهِدُوا فى سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» است به نظر مىآيد مراد از آن مطلق تلاش در راه خداست و تقوى و تلاش مصداق ابتغاء تقرب و وسيلهاند. [اسراء:57]. اين لفظ فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است. در مجمع فرموده: روايت شده: رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» فرمود: از خدا براى من وسيله بخواهيد. آن درجه ايست در بهشت فقط به يك بنده خواهد رسيد اميدوارم من او باشم. در نهج البلاغه خطبه 104. در دعا به آن حضرت فرموده: «وَ شَرِّفْ عِنْدَكَ مَنْزِلَهُ وَ آتِهِ الْوَسيلَةَ».
