الْحَوَايَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«حَوایا» جمع «حویّة» (بر وزن قضیّه) به معناى مجموعه محتویات شکم حیوان است که به صورت یک کره و به معناى «امعاء» مى باشد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

روده‏ها. و آن جمع حويّه است (مفردات) نا گفته نماند: حوى به معنى جمع كردن است در اقرب گويد: «حواه يعنى جمعه و ملكه و احرزه» . و چون روده در شكم جمع شده و مستدير است لذا به آن حويّه و حوايا گفته‏اند (استفاده از مجمع) . [انعام:146] يعنى: بر يهود هر ناخندارى را حرام كرديم و از گاو و گوسفند نيز پيه را بر ايشان حرام كرديم جز آنچه بر پشت آن دو و يا بر روده‏ها باشد يا به استخوان پيوسته باشد. اين تحريم به جرم سر كشى آنها بود و ما راستگو هستيم. آيه شريفه روشن مى‏كند كه اشياء فوق در نتيجه تجاوز كارى بر يهود حرام شده است چنانكه آيه [نساء:160] در اين مضمون صريح است. در سفر لاويان از تورات فعلى باب 11 گوشتهاى حلال و حرام يهود نقل شده و شايد بتوان از ان در تفسير آيه شريفه استفاده كرد. مقدارى از آنهااز محرّمات اسلامى و بعضى از محلّات آن، از جمله گوشت شتر را حرام و نجس دانسته است . و ظاهراً چون يهود انكار مى‏كردند كه اين تحريم در شريعت موسى براى مجازات بوده باشد و اين محرّمات از اوّل حرام بوده‏اند در ردّ آن فرمود: [آل عمران:93].

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...