اللّمَم
از الکتاب
«لَمَمْ» (بر وزن قسم) به معناى کارهاى کوچک و بى اهمیت است.
ریشه کلمه
- لمم (۴ بار)
قاموس قرآن
[فجر:20-19]. گويند: «لَمَمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را جمع و اصلاح كردم در نهج البلاغه خطبه 51 آمده «اَلاَوَاِنَّ مُعاوِيَةَ قادَلُمَةً مِنَ الْغُواةِ» بدانيد معاويه جمعى از فريفته گان را (بسوى شما) كشيده. ظاهراً مراد از اكل لمّ آن است كه انسان مال خويش و ديگران را بخورد و در خوردن ميان حلال و حرام را جمع كند. يعنى همه ميراث و مجموع آن را كه نصيب خود و ورّاث ديگر است مىخوريد و مال كثير را دوست مىداريد. لمم: [نجم:32]. مراد از لم در روايات اهل بيت عليهم السلام گناه گاهگاهى است كه شخص عادت به آن نكرده، اصرار هم ندارد و گاهگاه از روى غفلت مرتكب مىشود راغب گفته: «فُلانٌ يَفْعَلُ كَذا لَمَماً» «اَىْ حيناً بَعْدَ حينٍ» درباره اين آيه در «كبر» ذيل عنوان كبائر مشروحاً سخن گفتهايم.
کلمات نزدیک مکانی
إِلاّ إِن الْفَوَاحِش رَبّک وَ وَاسِع الْإِثْم الْمَغْفِرَة کَبَائِر هُو يَجْتَنِبُون أَعْلَم بِالْحُسْنَى بِکُم الّذِين إِذ أَنْشَأَکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
