الطّفْل

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

بچه. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته مى‏شود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «اَطِّفْلُ: الصَّغيرُ مِنَ النّاسِ» در اقرب گويد: به كوچك هر چيز طفل گويند هُوَ يَسْعى لى فى اَطْفالِ الْحَوائِجِ» يعنى او در حاجتهاى كوچك براى من تلاش مى‏كند. قاموس نيز معنى اولى آن را مثل اقرب گفته است. [حج:5]. طفل در واحد و جمع به كار مى‏رود كه‏آن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه [نور:31]. و نيز در آيه فوق جمع به كار رفته است. بعضى در آيه اول «نُخْرِجُ كُلَّ واحِدٍ مِنْكُمْ» گفته‏اند. جمع آن اطفال است [نور:59]. اين كلمه فقط در آيات فوق و آيه 67 غافر آمده است. در نهايه گفته: طفل به معنى بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق مى‏شود.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...