أَهُش
از الکتاب
«أَهُشُّ» از مادّه «هَش» (به فتح هاء) به معناى زدن به برگ درختان (و تکاندن آنها) است.
ریشه کلمه
- هشش (۱ بار)
قاموس قرآن
[طه:18]. هش يعنى تكان برگ درختان تا بريزند. راغب گويد: آن قريب است به هز در تحريك چيزى. و بر چيز نرم واقع مىشود مثل «هَشَّ الْوَرَقَ» تكان دادن برگ. يعنى: گفت آن عصاى من است به آن تكيه مىكنم و با آن به گوسفندانم برگ مىتكانم. اين لفظ فقط يكبار در قرآن عزيز آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...