أَحْصَاهَا
ریشه کلمه
قاموس قرآن
احصاء: اتمام شمارش. [كهف:49] كوچك و بزرگى را نگذاشته مگر آن را به شمار آورده است . نا گفته نماند: حصاة به معنى سنگريزه و جمع آن حصى است. راغب گويد: عرب درشمردن از سنگريزه گويد: عرب در شمردن سنگريزه استفاده مىكرد لذا شمردن را احصاء گفتهاند خود استفاده مىكنيم . *[ابراهيم:34] - نحل:18 مراد از «لا تُحْصُوها» تمام شمردن آن را نمىتوانيد به آخر رسانير. لذاست كه راغب، احصاء را تحصيل به عدد گفته است و خلاصه، احصاء تمام شمردن و تحصيل حساب لس نه فقط يك،دو، سه گفتن. دليل روشنتر قول راغب آيه [مريم:94] است كه احصاء و عدّ هر دو يك جا آمده است يعنى حساب آنها را كرده و آنها را شمرده است . على هذا احصاء به معنى تحصيل حساب و دانستن آن و تعديد به معنى شمردن است . * [مزّمل:20] داند به سر بردن آن نتوانيد. آيه درباره عبادت شب است و ضمير «تحصوه» به ليل كه در صدر آيه است بر مىگردد و منظور از احصاء، شب را در حال عبادت به روز آوردن است كه بر همه ممكن نيست. و شب زنده دارى يك نوع شمردن دقائق شب است .
