الحجر ٨٠
ترجمه
| الحجر ٧٩ | آیه ٨٠ | الحجر ٨١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حِجْر»: سرزمینی که میان مدینه و شام قرار دارد. «أَصْحَابُ الْحِجْرِ»: مراد قوم ثمود است که پیغمبرشان صالح نام داشت. «الْمُرْسَلِینَ»: فرستادگان خدا. مراد صالح و همه پیغمبران پیش از او است، چرا که تکذیب پیغمبری به منزله تکذیب همه پیغمبران است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۹ - ۸۴،سوره حجر
- بشارت و انذار در يك داستان و ارتباط آن با داستانهاىقبل
- از مغفرت خدا ماءيوس و از رحمت او نااميد نباشيد
- بيان آيات مربوط به ورود مهمانان ابراهيم (ع )
- تعجب ابراهيم از بشارت داده شدن به فرزند، بر اساس استبعاد عادى بوده است
- معناى ((غابر)) و مراد از اينكه همسر لوط از ((غابرين )) بوده است
- وارد شدن ملائكه بر ((لوط)) عليه السلام و گفتگوى بين ايشان و آن حضرت
- قضاى الهى به قطع نسل و انقراض قوم لوط
- معناى آيه ((لعمرك انهم لفى سكرتهم يعمهون ...))
- توضيحى در مورد ((اصحاب ايكه )) و ((اصحاب حجر))
- (چند روايت در ذيل برخى از آيات گذشته )
نکات آیه
۱- اصحاب حجر (قوم ثمود) رسالت رسولان الهى را تکذیب کردند. (و لقد کذّب أصحب الحجر المرسلین)
۲- اصحاب حجر (قوم ثمود) داراى پیامبران متعدد بودند. (و لقد کذّب أصحب الحجر المرسلین) جمع آمدن «المرسلین» مى تواند بیانگر مطلب فوق باشد.
۳- اصحاب حجر (قوم ثمود) رسالت حضرت صالح(ع) را مورد تکذیب قرار دادند. (و لقد کذّب أصحب الحجر المرسلین) برداشت فوق بنابراین احتمال است که مراد از «المرسلین» حضرت صالح(ع) باشد که پیامبر قوم ثمود بود و جمع آورده شدن «المرسلین» مى تواند به این دلیل باشد که آن قوم با تکذیب صالح(ع) در حقیقت همه انبیاى الهى را مورد تکذیب قرار مى دادند.
۴- انبیاى الهى و دین هاى آسمانى، داراى مشترکات و همبستگى جداناپذیر و تکذیب هر یک به منزله تکذیب همه آنهاست. (و لقد کذّب أصحب الحجر المرسلین) برداشت فوق مبتنى بر این نکته است که براى اصحاب حجر تنها یک پیامبر مبعوث شده باشد; چنان که در قرآن هم تنها از حضرت صالح(ع) یاد شده است. و جمع آمدن «المرسلین» مى تواند گویاى این حقیقت باشد که: میان ادیان و پیامبران الهى مشترکات و همبستگى وجود دارد و تکذیب هر یک از آنها، به منزله تکذیب همه آنهاست.
۵- اصحاب حجر (قوم ثمود) داراى خانه هاى سنگى و مستحکم بودند. (و لقد کذّب أصحب الحجر المرسلین) نام گذارى قوم ثمود به «اصحاب حجر» مى تواند گویاى برداشت فوق باشد. جمله «و کانوا ینحتون من الجبال بیوتاً...» در دو آیه بعد مؤید آن است.
موضوعات مرتبط
- ادیان: هماهنگى ادیان ۴
- انبیا: تکذیب انبیا ۴; مشترکات انبیا ۴; مکذبان انبیا ۱; هماهنگى انبیا ۴
- خانه: خانه هاى سنگى ۵
- صالح(ع): مکذبان صالح(ع) ۳
- قوم ثمود: تعدد انبیاى قوم ثمود ۲; کفر قوم ثمود ۱، ۳; ویژگیهاى خانه هاى قوم ثمود ۵
