مُنْهَمِر

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«مُنْهَمِر» از مادّه «همر» (بر وزن صبر) به معناى فرو ریختن شدید اشک یا آب است، این تعبیر، در مورد دوشیدن پستان حیوانات تا آخرین قطره نیز به کار مى رود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[قمر:11]. هَمْر (بروزن فلس) به معنى ريختن اشك وآب است «هَمَرَهُ فَانْهَمَرَ» ريخت آن را پس ريخته شد. لازم و متعدى آمده است. طبرسى شدت را در آن قيدكرده است يعنى درهاى آسمان را باز كرديم به آبى كه به شدت مى‏ريخت. بازشدن درهاى آسمان و به شدت ريختن آب نشان مى‏دهد كه باران خارق العاده بوده است اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.