قِفُوهُم
از الکتاب
«قِفُوهُمْ» از مادّه «وقف» گاه، به معناى متعدى استعمال مى شود (نگه داشتن و حبس کردن) و گاه به معناى لازم (توقف کردن و ایستادن)، مصدر اولى «وقف» است و مصدر دومى «وقوف».
ریشه کلمه
قاموس قرآن
حبس شدن و حبس كردن متوقف شدن و متوقف كردن، وقف شرعى از آن است كه اصل چيزى را حبس و نفع آن را آزاد مىگذارند [صافات:24]. آنها را بازداريد و متوقف كنيد كه از اعمالشان مسئولند. [انعام:27]. وقف چون با حرف على متعدى شود به معنى اطلاع دادن باشد «وَقَفَ فُلاناً عَلَى الشَّىْءِ:اِطَّلَعَهُ عَلَيْهِ» يعنى: اى كاش ببينى آنگاه كه بر آتش مشرف شدند و مطلع گشتند و گفتند ايكاش بدنيا برگردانده مىشديم. * [سباء:31]. ايكاش مىديدى آنوقت كه ظالمان نزد پروردگارشان باز داشته شدهاند.
