نَاضِرَة
از الکتاب
«نَاضِرَة» از مادّه «نضرة» به معناى شادابى خاصى است که بر اثر وفور نعمت و رفاه به انسان دست مى دهد که توأم با سرور و زیبایى و نورانیت است، یعنى رنگ رخساره آنها از وضع حالشان خبر مى دهد که چگونه غرق نعمت هاى الهى شده اند.
ریشه کلمه
- نضر (۳ بار)
قاموس قرآن
نضر و نضارت به معنى طراوت و زيبايى است. راغب گويد: «اَلنَّضْرَةُ: اَلْحُسْنُ كَالنِضارَةِ» در مصباح نيز آن را زيبايى و نضير را زيبا گفته است در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده: «كَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّواضِرُ» چهرههاى زيبا، بدمنظر شدند. [قيامة:23-22]. چهرههايى در آن روز با طراوت و زيبااند و به نعمت خدا نگاه مىكنند. [مطفّفين:24]. در چهرههاى آنها طراوت نعمت را مشاهده مىكنى كه نعمت خوش منظرشان كرده است. [انسان:11]. خدا در ظاهرشان طراوت و زيبايى و در قلوبشان شادى قرار داده است.