فَلَو
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
لو داراى اقسامى است: 1- مفيد شرطيت است ميان دو جمله و دلالت بر امتناع جواب دارد به جهت امتناع شرط و شرطيت در ماضى است مثل [انبیاء:22].اگر در زمين و آسمانها خدايانى غير از خدا بود هر آينه فاسد مىشدند. فاسد نشدهاند زيرا غير از خدا، خدايانى نبوده است.و اغلب در جواب آن لام آيد چنانكه گذشت و گاهى بدون لام باشد مثل [واقعة:70]. 2- حرف مصدرى مثل «اَنْ» مصدريه و بيشتر بعد از كلمه «وَدَّ - يَوَدُّ» آيد مثل [قلم:9]. [بقره:96]. كه در هر دو به معنى ان مصدريه است يعنى دوست مىداند اينكه مداهنه كنى مداهنه كنند. 3- به معنى تَمَنّى (ايكاش) مثل [سباء:31]. اى كاش ببينى آنگاه كه ستمكاران نزد پروردگارشان نگاه داشته شدهاند.