الحجر ١٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۰۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

ما اینچنین (و از هر طریق ممکن) قرآن را به درون دلهای مجرمان راه می‌دهیم!

|بدين‌سان آن [قرآن‌] را در دل‌هاى مجرمان راه مى‌دهيم
بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مى‌دهيم،
این گونه ما قرآن را (روشن) در دل زشتکاران وارد سازیم،
ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران می کنیم.
راهش را در دل مجرمان اينچنين مى‌گشاييم.
بدین‌سان آن را در دل گناهکاران راه می‌دهیم‌
اينچنين آن
ما این گونه قرآن را به دلهای بزهکاران داخل می‌گردانیم (و از حق آنان را می‌آگاهانیم، تا برایشان اتمام حجّت شود).
این گونه آن (استهزا) را در دل بزهکاران بسی نفوذ می‌دهیم (که خلاصی از آن ندارند).
بدینسان بمیرانیمش در دلهای گنهکاران‌


الحجر ١١ آیه ١٢ الحجر ١٣
سوره : سوره الحجر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَسْلُکُهُ»: آن را وارد می‌گردانیم. مرجع ضمیر (ه) واژه (الذِّکْرَ) است (نگا: حجر / ، شعراء / و .


تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، قرآن کریم را در قلب کافران هدایت ناپذیر مکه راه داد و به آنان شناساند. (کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مرجع ضمیر «نسلکه»، «الذکر» و الف و لام «المجرمین» عهد ذکرى باشد که اشاره به «الذین کفروا» در آیات قبل مى کند.

۲- خداوند، قرآن کریم را در دل مجرمانِ هدایت ناپذیر القا مى کند و آنان را با قرآن آشنا مى سازد. (کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین)

۳- خداوند، خصلت تمسخر و استهزا کردن را به منظور کیفر مجرمان تبهکار، در قلبشان رسوخ داده است. (کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مرجع ضمیر «نسلکه» استهزا (مصدر یستهزءون) باشد.

۴- خداوند، از طریق انبیاى خود، على رغم مورد استهزا قرار گرفتن آنها، آیات خود را در قلبهاى تبهکاران نفوذ مى دهد.* (کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین) برداشت فوق، مبتنى بر این احتمال است که ممکن است سؤال شود: چگونه خداوند انبیاى خود را به سوى مردم گسیل مى دهد در حالى که آنان مورد استهزا قرار مى گیرند و در این صورت غرض برآورده نمى شود؟ خداوند جواب مى دهد که با همین وضعیت، ما آیات خود را در دلها نفوذ مى دهیم.

۵- کافران مکه، مردمانى مجرم و تبهکار بودند. (ربما یودّ الذین کفروا ... کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین)

۶- استهزاگران انبیاى الهى، مردمانى مجرمند. (و ما یأتیهم من رسول إلاّ کانوا به یستهزءون. کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین)

۷- نپذیرفتن تعالیم انبیا و استهزا کردن آنان، جرم و تبه کارى است. (و ما یأتیهم من رسول إلاّ کانوا به یستهزءون. کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین)

۸- اهتمام خداوند به هدایت انسانها در طول تاریخ و اتمام حجت بر آنان (و لقد أرسلنا من قبلک فى شیع الأولین ... کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین)

موضوعات مرتبط

  • انبیا: استهزاگران انبیا ۶; استهزاى انبیا ۴; جرم استهزاى انبیا ۷; جرم تکذیب انبیا ۷; نقش انبیا ۴
  • انسان: اهمیت هدایت انسان ها ۸
  • جرم: موارد جرم ۷
  • خدا: اتمام حجت خدا ۸; افعال خدا ۱، ۲، ۳، ۴; هدایتگرى خدا ۸
  • کافران: القاى قرآن در قلب کافران ۱
  • کافران مکه: افساد کافران مکه ۵
  • گناهکاران: استهزاهاى گناهکاران ۴; القاى قرآن بر قلب گناهکاران ۲; کیفر گناهکاران ۳; گناهکاران و آیات خدا ۴; منشأ استهزاگرى گناهکاران ۳
  • مجرمان ۶:
  • مفسدان ۵:

منابع