عَذْب

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«عَذْب» چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید، به معناى گوارا، پاکیزه و خنک است، و در «لسان العرب»، تنها به معناى آب پاکیزه تفسیر شده (المَاءُ الطَّیِّب) که ممکن است خنک و شیرین بودن آن نیز در مفهوم «طیب» جمع باشد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گوارا. [فرقان:53]. رجوع به لغت و تفسير نشان مى‏دهد كه عذب به معنى گوارا و فرات بسيار گوارا است در مجمع آمده «اَلْفُراتُ اَعْذَبُ الْمِياه» در اقرب گفته: «اَلْعَذْبُ:... اَلطَيِّبُ و - المستساغ من الشراب و الطعام» مِلْحٌ اُجاجٌ مقابل عَذْبٌ فُراتٌ است، ملح يعنى شور، اجاج آبى است كه از شورى به تلخى زند، عذب دوبار در قرآن آمده است: فرقان‏53 - فاطر:12.