شِيَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- وشى (۱ بار)
قاموس قرآن
[بقره:71]. شيه: نشان و رنگى است در حيوان مخالف رنگ اصليش. در مصباح گويد شيه به معنى علامت، اصل آن وَشْى و آن در رنگهاى چهارپايان سياه است در سفيد يا بالعكس. ولى قيد سياه و سفيد بى جاست زيرا بقره بنى اسرائيل زرد يكدست بود در مجمع فرمود: آن رنگى است مخالف رنگ عمومى شىء يعنى: آن گاو زمين را شخم نمىكند، از عيوب سلامت است و يكرنگ است و خال ندارد اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.
