رَبَائِبُکُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
جمع ربيبه و آن نا دخترى است در مجمع گويد علت اين تسميه آن است كه شوهر دوّمى زن، او را تربيت مىكند و ربيبه به معنى مربوبه است مثل قتيله به معنى مقتوله [نساء:23]. يعنى ربيبههاى شما در كنار شمايند برايتان حرام مىباشند. در فقه اسلامى روشن است كه ربيبه خواه در منزل و تحت حفاظت شخص باشد يا نه حرام است و قيد «فى حُجُورِكُمْ» براى غالب است زيرا كه در غالب زن دختر خويش را نيز به خانه شوهر دوم مىآورد. اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.
