فَلَيُبَتّکُن
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
قطع. [نساء:119] حتماً و به طور يقين گوشهاى چهار پايان را مىبرند راغب گويد: بتك در معنى قريب به بَتّ در قطع ريسمان و چيز متصّل به كار مىرود در اقرب آمده «بَتَكَهُ بَتْكاً:قَطَعَهُ». بيضاوى بتك را در آيه، شكافتن گفته است و گويد: مراد شكافتن گوش بعضى از چهار پايان است كه اعراب گوش آنها را شكافته و ذبح و سوار شدن و بار كردن آنها را تحريم مىنمودند. قول بيضاوى صحيحتر به نظر مىآيد، بنابراين، بهتر است بَتك را شكافتن معنى كنيم نه بريدن.
