يَعْزُب
از الکتاب
«یَعْزُبُ» از مادّه «عزوب»، در اصل، به معناى دورى و جدایى از خانه و خانواده، براى یافتن مرتع جهت «گوسفندان» و چهار پایان است، و سپس به معناى غیبت و پنهانى، به طور مطلق استعمال شده است.
و به همین مناسبت به مردان یا زنانى که از همسر خود دور مانده اند «عزب» یا «عزبه» گفته مى شود.
ریشه کلمه
- عزب (۲ بار)
