يَخِرّون

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«یَخِرُّونَ» از مادّه «خُرُور» یعنى بى اختیار به زمین مى افتند، به کار بردن این تعبیر، به جاى «یَسْجدُون» (سجده مى کنند) اشاره به نکته لطیفى دارد، و آن این که: آگاهان بیداردل، به هنگام شنیدن آیات قرآن، آن چنان مجذوب و شیفته سخنان الهى مى شوند که بى اختیار به سجده مى افتند و دل و جان را در راه آن از دست مى دهند.

«راغب» در کتاب «مفردات» مى گوید: «یَخِرُّونَ» در اصل از مادّه «خریر» است که به معناى «صداى آب» و مانند آن است که: از بلندى به زیر مى ریزد. به کار بردن این تعبیر، در مورد سجده کنندگان نشانه آن است که: آنان در برابر پروردگار به زمین مى افتند در حالى که صدایشان به تسبیح بلند است.

ریشه کلمه