مُنِيبِين
از الکتاب
«إِنَابه» از مادّه «نوب» به معناى بازگشت مکرّر به چیزى است; و اشاره لطیفى به این معنا مى باشد که پایه و اساس در فطرت انسان، توحید و خداپرستى است، و شرک امر عارضى است که وقتى از آن قطع امید مى کند خواه ناخواه به سوى ایمان و توحید بازمى گردد.
«مُنِیْبِین» از مادّه «انابه»، در اصل به معناى بازگشت مکرر است، و در اینجا منظور، بازگشت به سوى خدا و بازگشت به سوى سرشت توحیدى مى باشد به این معنا که هر زمان عاملى پیدا شود که انسان را از نظر عقیده و عمل از اصل توحید منحرف سازد، باید به سوى او بازگردد، و هر قدر این امر تکرار شود، مانعى ندارد، تا سرانجام پایه هاى فطرت آن چنان محکم و موانع و دوافع آن چنان سست و بى اثر گردد، که به طور مداوم در جبهه توحید بایستید، و مصداق تام «وَ أَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّیْنِ حَنِیْفاً» گردد.
ریشه کلمه
- نوب (۱۸ بار)