التّغَابُن
از الکتاب
«تغابن» از باب «تفاعل» است، و معمولاً در مورد کارهایى گفته مى شود که دو جانبه باشد; مانند، تعارض و تزاحم و... این معنا در مورد قیامت ممکن است به این ترتیب باشد که تعارض گروه مؤمنان و کافران، نتیجه اش در قیامت ظاهر شود و در حقیقت روز قیامت، روز ظهور تغابن است. از بعضى از کلمات اهل لغت نیز استفاده مى شود که باب «تفاعل» همیشه به این معنا نیست و در اینجا به معناى ظهور غبن است (مفردات راغب، مادّه غبن).
«غابن» به معناى برنده است.
«مغبون» از مادّه «غَبْن» به معناى بازنده است.
ریشه کلمه
- غبن (۱ بار)
