مَارِد

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«مَارِد» از مادّه «مرد» (بر وزن سرد)، در اصل به معناى سرزمین بلندى است که خالى از هرگونه گیاه باشد، به درختى که از برگ، برهنه شود، نیز «امرد» گویند، و به همین مناسبت به نوجوانى که مو در صورتش نروییده این کلمه اطلاق مى شود و در اینجا منظور از «مارد» کسى است که عارى از هرگونه خیر و برکت و به تعبیر خودمانى «بى همه چیز»! باشد.

ریشه کلمه