کُشِطَت
از الکتاب
«کُشِطَتْ» از مادّه «کشط» (بر وزن کشف) در اصل چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید: به معناى «کندن پوست حیوان» است، و بنا به گفته «ابن منظور» در «لسان العرب» به معناى بر داشتن پرده از روى چیزى نیز آمده است، و لذا هنگامى که ابرها پاره شوند و متفرق گردند این تعبیر به کار مى رود. و منظور از آن در آیه مورد بحث، این است: پرده هایى که در این دنیا بر جهان ماده و عالم بالا افکنده شده، و مانع از آن است که مردم فرشتگان یا بهشت و دوزخ ـ که درون این جهان است ـ را ببینند، کنار مى رود، و انسان ها حقایق عالم هستى را مى بینند، و دوزخ شعلهور، و بهشت به انسان ها نزدیک مى گردد.
ریشه کلمه
- کشط (۱ بار)
