بِعِصَم
از الکتاب
«عِصَم» از مادّه «عَصْم» جمع «عصمت» در اصل به معناى «منع» و در اینجا ـ چنان که گفته اند و قرائن گواهى مى دهد ـ به معناى نکاح و زوجیت است (البته بعضى تصریح کرده اند که منظور نکاح دائم است، و تعبیر به عصمت، نیز مناسب همین معناست; چرا که زن را از ازدواج با هر شخص دیگرى براى همیشه منع مى کند).
