رَبّانِيّين
از الکتاب
«رَبّانِیِّینَ» جمع «رَبّانِىّ» به کسى گفته مى شود که ارتباط او با «ربّ» (پروردگار) قوى باشد و از آنجا که واژه «ربّ» درباره کسى گفته مى شود که به اصلاح و تربیت دیگران پردازد، مفهوم این واژه در آیه بالا آن است که هرگز سزاوار پیامبران نیست که مردم را به پرستش خویش دعوت کنند، آنچه براى آنها سزاوار است این است که: مردم را در پرتو تعلیم آیات الهى و تدریس حقایق دینى، به صورت دانشمندان الهى و ربّانى در آورند، که جز خدا نپرستند و جز به سوى علم و دانش دعوت نکنند.
