يَحْسُدُون
از الکتاب
«حسد» که در فارسى از آن تعبیر به «رشک» مى کنیم، به معناى آرزوى زوال نعمت از دیگران است، خواه آن نعمت به حسود برسد یا نرسد. بنابراین، کار حسود در ویران کردن و آرزوى ویران شدن متمرکز مى شود، نه این که آن سرمایه و نعمت حتماً به او منتقل گردد.
ریشه کلمه
- حسد (۵ بار)
