ثُعْبَان

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«ثُعْبان» به معناى مار عظیم است که از آن در فارسى تعبیر به «اژدها» مى شود. «راغب» در «مفردات» احتمال داده که این واژه از مادّه «ثعب» به معناى جریان آب گرفته شده باشد; زیرا حرکت این حیوان به نهرهایى شباهت دارد که به صورت مارپیچ، حرکت مى کند و «ثعبان مبین» به معناى اژدهاى آشکار است.

ریشه کلمه