يُبَايِعُون
از الکتاب
«بیعت» به معناى پیمان بستن براى فرمان بردارى و اطاعت از کسى است، و چنین مرسوم بوده است آن کس که پیمان اطاعت مى بست، دست خود را در دست پیشوا و رهبر خود مى گذاشت، و پیمان وفادارى را از این طریق اظهار مى داشت. و از آنجا که به هنگام «معامله و بیع» نیز دست به دست هم مى دادند و قرار داد معامله را مى بستند، واژه «بیعت» به این پیمان ها اطلاق شده است ـ به خصوص این که آنها در پیمان خود، گویى جان خویش را در معرض معامله با فردى که با او اعلام وفادارى داشتند قرار مى دادند.
ریشه کلمه
- بيع (۱۵ بار)
