روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۲۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي الحسين بن سعيد عن فضاله عن داود بن فرقد عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلَنِي‏ دَاوُدُ بْنُ عَلِيٍ‏ عَنْ رَجُلٍ كَانَ يَأْتِي بَيْتَ رَجُلٍ فَنَهَاهُ أَنْ يَأْتِيَ بَيْتَهُ فَأَبَى أَنْ يَفْعَلَ فَذَهَبَ إِلَى اَلسُّلْطَانِ فَقَالَ اَلسُّلْطَانُ إِنْ فَعَلَ فَاقْتُلْهُ قَالَ فَقَتَلَهُ فَمَا تَرَى فِيهِ فَقُلْتُ أَرَى أَنْ لاَ يَقْتُلَهُ إِنَّهُ إِنِ اِسْتَقَامَ هَذَا ثُمَّ شَاءَ أَنْ يَقُولَ كُلُّ إِنْسَانٍ لِعَدُوِّهِ دَخَلَ بَيْتِي فَقَتَلْتُهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۷۲

داود بن فرقد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: داود بن على (بن عبد اللَّه بن عباس حاكم مدينه) از من پرسيد، مردى بخانه‏اى آمد و رفت داشت صاحب خانه او را از آمدن بخانه‏اش منع ميكرد و آن شخص نمى‏پذيرفت، صاحب خانه نزد حاكم رفته شكايت كرد، حاكم او را گفت: اگر اين بار آمد، او را بكش، و وى او را كشت، نظر شما در اين باره چيست، و من گفتم: نظرم آنست كه نبايد او را بكشد زيرا اگر چنين امرى پاى گيرد، سپس هر كس دشمن خود را مى‏كشد، و مى‏گويد: به خانه‏ام بدون اذن من مى‏آمد و من او را كشتم.