روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي عاصم بن حميد عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلسِّنِّ وَ اَلذِّرَاعِ يُكْسَرَانِ عَمْداً أَ لَهُمَا أَرْشٌ أَوْ قَوَدٌ فَقَالَ قَوَدٌ قَالَ قُلْتُ فَإِنْ أَضْعَفُوا لَهُ اَلدِّيَةَ فَقَالَ إِنْ أَرْضَوْهُ بِمَا شَاءَ فَهُوَ لَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۱

أبو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: دندان يا بازو و استخوان ساعد اگر به عمد شكسته شود، آيا براى آنها أرش و تاوان است يا قصاص؟ فرمود: قصاص، گويد: عرض كردم: اگر بستگان ضارب ديه را دو چندان دهند چه؟ فرمود: اگر او را راضى كنند، به آنچه بخواهد خود داند.