روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي جعفر بن بشير عن معلي ابي عثمان عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفََّارَةٌ لَهُ‏ قَالَ يُكَفَّرُ عَنْهُ مِنْ ذُنُوبِهِ عَلَى قَدْرِ مَا عَفَا عَنِ اَلْعَمْدِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۷

معلّى بن عثمان گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم در باره معنى اين آيه كه خدا ميفرمايد: فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ (هر كس تصدّق دهد [به گرفتن ديه‏] آن كفّاره گناه اوست) (مائده: ۴۵)، فرمود: از گناهان او به اندازه‏اى كه مجرم را در قتل عمد قصاص نكرده بخشوده مى‏شود. و در قتل عمدى، مرد را بجاى مرد قصاص كنند مگر آنكه ولىّ مقتول ببخشد و يا ديه بستاند، و نيز حقّ دارند مبلغ ديه را مصالحه كنند به كمتر از ديه، و در شبه عمد مغلّظه سى و سه شتر ماده كه داخل سال چهارم شده باشد، و سى و چهار شتر كه داخل سال پنجم شده باشد، و سى و سه ماده شتر كه داخل سال ششم شده باشد، و از گوسفند يك هزار نر در جايى كه شتر ماده نباشد.