روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي زراره عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّمَا جُعِلَتِ اَلْقَسَامَةُ اِحْتِيَاطاً لِلنَّاسِ لِكَيْمَا إِذَا أَرَادَ اَلْفَاسِقُ أَنْ يَقْتُلَ رَجُلاً أَوْ يَغْتَالَ رَجُلاً حَيْثُ لاَ يَرَاهُ أَحَدٌ خَافَ ذَلِكَ فَامْتَنَعَ مِنَ اَلْقَتْلِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶۶

و زراره از امام صادق عليه السّلام فرمود: جز اين نباشد كه قسامه از جهت احتياط و جلوگيرى از ريختن خون مردم است، چرا كه هر گاه تبهكارى قصد كشتن بى‏گناهى را كرد يا خواست كسى را به نيرنگ و خدعه نابود كند در جايى كه كسى او را ببيند، بترسد از اينكه جماعت خويشان مقتول بشهادت سوگند ياد كنند كه فلان مرد او را كشته و دستگير شود و از اين فكر باز گردد.