روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الحسن بن محبوب عن ابراهيم الكرخي قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ رَهَنَ بِمَالِهِ أَرْضاً أَوْ دَاراً لَهُمَا غَلَّةٌ كَثِيرَةٌ فَقَالَ عَلَى اَلَّذِي اِرْتَهَنَ اَلْأَرْضَ وَ اَلدَّارَ بِمَالِهِ أَنْ يَحْسُبَ لِصَاحِبِ اَلْأَرْضِ وَ اَلدَّارِ مَا أَخَذَ مِنَ اَلْغَلَّةِ وَ يَطْرَحَهُ عَنْهُ مِنَ اَلدَّيْنِ لَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۰

ابراهيم كرخى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى زمين كشاورزى يا خانه خود را گرو گذاشته و هر كدام اينها درآمد بسيار دارد، فرمود: بر آن كس كه زمين و خانه را گروگان گرفته لازم است كه آنچه از فائده و درآمد برداشت مى‏كند حساب كرده، از مبلغ طلبش كسر بگذارد. (غرض آنست كه منافع رهن از آن راهن است نه مرتهن».