روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۳۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

سال علي بن جعفر اخاه موسي بن جعفر ع :

وَ عَنِ اَللُّقَطَةِ يَجِدُهَا اَلْفَقِيرُ هُوَ فِيهَا بِمَنْزِلَةِ اَلْغَنِيِّ فَقَالَ نَعَمْ قَالَ وَ كَانَ‏ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ ع‏ يَقُولُ هِيَ لِأَهْلِهَا لاَ تَمَسُّوهَا قَالَ وَ سَأَلْتُهُ‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يُصِيبُ دِرْهَماً أَوْ ثَوْباً أَوْ دَابَّةً كَيْفَ يَصْنَعُ قَالَ يُعَرِّفُهَا سَنَةً فَإِنْ لَمْ يَعْرِفْ‏ جَعَلَهَا فِي عَرْضِ مَالِهِ حَتَّى يَجِي‏ءَ طَالِبُهَا فَيُعْطِيَهَا إِيَّاهُ وَ إِنْ مَاتَ أَوْصَى بِهَا وَ هُوَ لَهَا ضَامِنٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۵

على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام پرسيد: گمشده را اگر فقيرى بيابد آيا حكمش مانند ثروتمندى است كه آن را يافته باشد (يعنى تصرّفش جايز نيست)؟ فرمود: آرى، و نيز فرمود: علىّ بن الحسين عليهما السّلام مى‏فرمود: آن مال صاحبش مى‏باشد آن را تصرّف نكنيد، على بن جعفر گويد: و از آن حضرت (موسى بن جعفر عليهما السّلام) پرسيدم: مردى درهمى مى‏يابد يا جامه‏اى يا حيوانى (با آن) چه كند؟ فرمود: تا يك سال آن را (در اماكن عمومى) معرّفى كند، اگر صاحبش را نيافت آن را مانند مال خويش حفظ كند تا صاحبش را بيابد و به او باز دهد، و چنانچه مرگش فرا رسيد به آن وصيّت كند، بهر حال ضامن آن است.