روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۷۶۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن هشام بن الحكم انه قال :

كُنْتُ أَبِيعُ اَلسَّابِرِيَّ فِي اَلظِّلاَلِ فَمَرَّ بِي‏ أَبُو اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلُ ع‏ رَاكِباً فَقَالَ لِي يَا هِشَامُ‏ إِنَّ اَلْبَيْعَ فِي اَلظِّلاَلِ غِشٌّ وَ اَلْغِشُّ لاَ يَحِلُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۷

هشام بن حكم گويد: من لباس سابرى (نوعى لباس كه در سابور مى‏بافتند و غالبا ابريشمى بود) در سايه مى‏فروختم و حضرت كاظم عليه السّلام سواره بر من گذشت و فرمود: اى هشام فروختن اين اجناس در سايه يكنوع دغلى با مردم است و دغلى در معامله حلال نيست. شرح: «مراد از سايه تاريكى است كه درست رنگ و صفات ديگر متاع مشخّص نمى‏شود، و إلّا در همه مغازه‏ها كه معامله مى‏شود بجهت داشتن سقف و ديوار سايه است، و در شب نيز همين طور، پس لا بد مراد از ظلال تاريكى است».