روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۷۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع :

وَ أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ اَلْحُكْرَةِ فَقَالَ إِنَّمَا اَلْحُكْرَةُ أَنْ تَشْتَرِيَ طَعَاماً وَ لَيْسَ فِي اَلْمِصْرِ غَيْرُهُ فَتَحْتَكِرَهُ فَإِنْ كَانَ فِي اَلْمِصْرِ طَعَامٌ أَوْ مَتَاعٌ غَيْرُهُ فَلاَ بَأْسَ أَنْ تَلْتَمِسَ بِسِلْعَتِكَ اَلْفَضْلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۹

حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال شد احتكار چيست؟ فرمود: احتكار آنست كه گندم يا ارزاق عمومى را خريدارى كنى كه غير از آن در شهر نباشد و آن را انبار كنى و نفروشى، چنانچه در شهر غير آن، طعام يا متاع باشد آن وقت اشكالى ندارد كه از متاعت منفعت زيادتر بخواهى (آن را به انتظار سود بيشتر نگهدارى و نفروشى).