روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۸۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي اسحاق بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

وَ لاَ تَسْتَأْجِرِ اَلْأَرْضَ بِالتَّمْرِ وَ لاَ بِالْحِنْطَةِ وَ لاَ بِالشَّعِيرِ وَ لاَ بِالْأَرْبِعَاءِ وَ لاَ بِالنِّطَافِ‏ قُلْتُ وَ مَا اَلْأَرْبِعَاءُ قَالَ اَلشِّرْبُ وَ اَلنِّطَافُ فَضْلُ اَلْمَاءِ وَ لَكِنْ تَتَقَبَّلُهَا بِالذَّهَبِ وَ اَلْفِضَّةِ وَ اَلنِّصْفِ وَ اَلثُّلُثِ وَ اَلرُّبُعِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۳

اسماعيل بن فضل هاشمى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى از ديگرى براى كشت، زمينى اجاره كرده و گفته است به فلان مبلغ پول يا مال آن را به من واگذار چه كشت كنم و چه كشت نكنم مبلغ يا مال را خواهم پرداخت و بعد آن را نكاشته است. فرمود: مالك حقّ دارد آنچه را قرار كرده بستاند مستأجر مى‏خواهد ترك كند، مى‏خواهد كشت كند. (مالك مى‏خواهد بستاند و مى‏خواهد نستاند).