روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي حماد عن الحلبي قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَشْتَرِي طَعَاماً فَيَكُونُ أَحْسَنَ لَهُ وَ أَنْفَقَ أَنْ يَبُلَّهُ‏ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَلْتَمِسَ زِيَادَةً فَقَالَ إِنْ كَانَ لاَ يُصْلِحُهُ إِلاَّ ذَلِكَ وَ لاَ يُنْفِقُهُ غَيْرُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَلْتَمِسَ فِيهِ اَلزِّيَادَةَ فَلاَ بَأْسَ وَ إِنْ كَانَ إِنَّمَا يَغُشُّ بِهِ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ فَلاَ يَصْلُحُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۲

حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم: مردى گندم‏ خريده و براى او بهتر و رواج‏تر اينست كه آن را آب بزند بدون اينكه نظر به وزن آن داشته باشد كه زياد مى‏شود؟ فرمود: چنانچه اصلاح آن با آب زدن بوده و چاره‏اى جز آن نداشته باشد و آن را رواج ندهد مگر اين كار، و منظورش سنگين كردن آن هم نباشد، اشكالى ندارد، و اگر مى‏خواهد دغلكارى كند درست نيست.