روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۳۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي ابن بكير عن زراره عن ابي عبد الله ع قال :

وَ إِذَا كَانَ لِلرَّجُلِ مَمْلُوكٌ فَأَعْتَقَهُ وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّ لَهُ مَالاً وَ لَمْ يَكُنِ اِسْتَثْنَى اَلسَّيِّدُ اَلْمَالَ حِينَ أَعْتَقَهُ‏ فَهُوَ لِلْعَبْدِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۳

زرارة از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: اگر شخص بنده‏اى دارا باشد و او را آزاد سازد در حالى كه مى‏داند آن بنده داراى مالى است ولى در هنگام آزاد كردن بنده نامى از مال نبرد و آن را استثنا نكند، مال ناگزير از آن بنده آزاد شده خواهد بود.