روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۴۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ اللِّعَان

الحسن بن محبوب عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال :

فَأَمَّا خَبَرُ لاَ يُلاَعِنُ اَلرَّجُلُ اَلْحُرُّ اَلْأَمَةَ وَ لاَ اَلذِّمِّيَّةَ وَ لاَ اَلَّتِي يَتَمَتَّعُ بِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۰

و امّا در خبرى كه حسن بن محبوب از عبد اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: مرد آزاد با كنيز و زن كتابى كه در ذمّه اسلام است و نيز زنى كه عقد موقّت است ملاعنه نمى‏كند. مرادش آنست كه: كنيزى كه مالك اوست و از او كام مى‏گيرد، و نيز ذميّه‏اى كه كنيز او است و مسلمان نگشته است، و حكم حديث مفصّل را بر حديث مجمل جارى ميكنند. و هر گاه مردى با زوجه‏اش ملاعنه كرد و زوجه حامله بود، پس از آنكه كودك بدنيا آمد آن را از خود دانست و فرزند خويش خواند و ادّعا كرد كه اين از آن من است، فرزند را باو دهند و تازيانه‏اش نزنند چون وقت ملاعنه گذشته است، و اين معنى را بزنطى از عبد الكريم از حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است.